W środę, 6 grudnia, po nabożeństwie żałobnym w Katedrze Polowej Wojska Polskiego na wojskowych Powązkach spoczął Stefan Eichler – Starosta Augustowski w latach 1935-1939 oraz po wojnie minister Rządu Polskiego na Uchodźstwie. W imieniu mieszkańców Powiatu Augustowskiego, w przeddzień uroczystości pogrzebowych, wieniec złożył Jarosław Szlaszyński – Starosta Augustowski.
Stefan Tomasz Eichler, ur. 7 lutego 1892 roku w Sosnowcu, syn Bronisława i Anny. Do 1905 roku uczył się w gimnazjum, a następnie w Szkole Handlowej w Radomiu, którą ukończył w 1912 roku. Rok później rozpoczął studia w Instytucie Politechnicznym w Glons w Belgii. W czasie nauki w gimnazjum należał do związku młodzieży postępowej i brał udział w strajkach szkolnych. W czasie studiów działał w Związku Strzeleckim, awansował do stopnia chorążego i w lipcu 1914 roku został dowódcą plutonu strzeleckiego w Glons. W październiku 1914 roku przybył do Krakowa, zasilając szeregi 1 Brygady Legionów Polskich. Zweryfikowany w stopniu starszego plutonowego w grudniu 1914 roku walczył pod Łowczówkiem. Dostał się do niewoli rosyjskiej, z której zbiegł 13 lutego 1915 roku. Od 22 czerwca do 15 października 1915 roku przebywał w szpitalu we Lwowie, później znajdował się w kadrze kawaleryjskiej w Kozienicach. Od 10 stycznia 1916 roku służył w 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich. 15 lipca 1917 roku został internowany w Szczypiornie, przebywał także w obozie w Łomży. 3 marca 1918 roku zbiegł z internowania. Pracował jako technik ubezpieczeń od ognia w Częstochowie i w Sosnowcu. 6 listopada 1918 roku zaciągnął się do 7 Pułku Ułanów. 12 stycznia 1919 roku został awansowany do stopnia podporucznika. Walczył jako dowódca plutonu. 15 kwietnia 1919 roku został skierowany do Szkoły Jazdy w Warszawie, a od 25 sierpnia 1920 roku do Szkoły Aplikacyjnej Kawalerii w Saumur we Francji. Z dniem 1 kwietnia 1920 roku został awansowany na porucznika. Po powrocie służył w oddziale zapasowym macierzystego pułku. 12 stycznia 1922 roku został zastępcą dowódcy i instruktorem jazdy konnej w szkole I Brygady Jazdy w Toruniu, a następnie instruktorem w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu (do 10 sierpnia 1926 roku). 17 grudnia 1924 roku awansował na rotmistrza. 31 października 1927 roku został kierownikiem referatu w Departamencie Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Stefan Tomasz Eichler w latach 1929–1931 był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej, po której ukończeniu uzyskał tytuł oficera dyplomowanego i otrzymał przydział na stanowisko szefa sztabu Suwalskiej Brygady Kawalerii (od 1 września 1931 do 1 marca 1934 roku). 20 lutego 1934 roku na własny wniosek został oddany do dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w celu odbycia praktyki w służbie państwowej, a 1 stycznia 1935 roku mianowany na stanowisko starosty powiatu augustowskiego (obowiązki objął 10 stycznia 1935 roku). 6 kwietnia 1939 roku został przeniesiony na stanowisko starosty stołpeckiego. We wrześniu 1939 roku został zmobilizowany, a po 17 września internowany na Litwie. Po zajęciu Litwy przez ZSRR został osadzony w obozie w Kozielsku i Griazowcu. Po zwolnieniu w wyniku układu Sikorski-Majski wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, gdzie pełnił funkcję zastępcy szefa sztabu 5 Dywizji Piechoty i 10 Dywizji Piechoty w ZSRR, a po ewakuacji – szefa sztabu Bazy Ewakuacyjnej w Teheranie. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji, pełniąc szereg odpowiedzialnych funkcji w środowisku emigracyjnym i władzach Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Był członkiem, a później wiceprezesem Rady Rzeczypospolitej, wiceprezesem Głównej Komisji Skarbu Narodowego, Ministrem Spraw Krajowych, a także społecznych, wiceprezesem Zarządu Koła Oficerów Dyplomowanych, członkiem Komisji Rewizyjnej Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie. Zmarł 12 marca 1980 roku w Wrexham.
